มาตรฐานวิชาชีพช่างเครื่องปรับอากาศ

กรมพัฒนาฝีมือแรงงานได้กำหนดมาตรฐานฝีมือแรงงานสาขาช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก

นับว่าเป็นสิ่งดีสำหรับผู้ใช้บริการและช่างเครื่องปรับอากาศ(ช่างแอร์) ที่ทางกรมพัฒนาฝีมือแรงงานได้ออกมาตรฐานฝีมือแรงงานด้านช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก ทำให้ช่างแอร์สามารถพัฒนาฝีมือตนเองให้มีมาตรฐานในการบริการ ลูกค้าเองก็จะได้รับการบริการที่ดีขึ้น การกำหนดมาตรฐานแบ่งออกเป็น 3 ระดับดังนี้

ระดับ  1  หมายถึง  ผู้ที่มีฝีมือและความรู้พื้นฐานในการปฏิบัติงานที่ต้องมีหัวหน้างานช่วยให้คำแนะนำหรือช่วยตัดสินใจในเรื่องสำคัญเมื่อจำเป็น

ระดับ  2  หมายถึง  ผู้ที่มีฝีมือระดับกลางมีความรู้ความสามารถ  ทักษะและประสบการณ์ในการทำงานการตัดสินใจหรือความรู้สัมพันธ์ยังจำกัดอยู่ในงานที่ตนทำ

ระดับ  3  หมายถึง  ผู้ที่มีฝีมือระดับสูง สามารถวิเคราะห์  วินิจฉัยปัญหา  รู้ขั้นตอนกระบวนการของงานเป็นอย่างดี สามารถช่วยแนะนำงานฝีมือในระดับต่ำกว่าได้เน้นการใช้หนังสือคู่มือ นำความรู้และทักษะมาประยุกต์  ใช้วัสดุเครื่องมือและหลักการให้สัมพันธ์กับอาชีพโดยเฉพาะการตัดสินใจและเลือกใช้วิธีการที่เหมาะสม

การขอเข้าทดสอบมาตรฐานฝีมือแรงงานสาขาช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็กสามารถติดต่อได้ที่ ศูนย์พัฒนาฝีมือแรงงานประจำจังหวัด ทั้งนี้การสอบจะเปิดให้สอบเพียงปีละ 1-2 ครั้งเท่านั้น และมีการทดสอบเพียงระดับ 1-2 ส่วนการสอบระดับ 3 ต้องติดตามว่าจะมีให้เปิดสอบเมื่อใด  ช่างแอร์ศรีสะเกษ ผ่านมาตรฐานฝีมือแรงงานสาขาช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก ระดับ 1  

ช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก ศูนย์พัฒนาฝีมือแรงงาน จังหวัดศรีสะเกษ

 ภาพจาก ศูนย์พัฒนาฝีมือแรงงาน จังหวัดศรีสะเกษ

 

มาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติ
สาขาช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก (มฝร-04417001)
Air-Conditioning Mechanic for Domestic and Commercial (TSS-04417001)

1.    คำจำกัดความ
1.1.    มาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติ  หมายถึง  ข้อกำหนดทางวิชาการที่ใช้เป็นเกณฑ์วัดระดับ  ความรู้  ทักษะและทัศนคติในการทำงานของผู้ประกอบอาชีพในสาขาต่าง ๆ ประกอบด้วย
(1)    ความรู้  (Knowledge)  ซึ่งจำเป็นที่จะต้องนำมาใช้ในการทำชิ้นงานได้อย่างถูกต้องตามหลักวิชาการ
(2)    ทักษะ  (Skill)  เป็นการสะสมประสบการณ์จนเกิดความชำนาญ  มีความสามารถเพียงพอที่จะทำงานได้อย่างมีคุณภาพตามข้อกำหนด  ถูกขั้นตอน  และเสร็จตามเวลาที่กำหนดไว้
(3)    ทัศนคติ  (Attitude)  จะต้องมีจิตสำนึกในการทำงานที่ดีประกอบด้วย  การประหยัดและใช้วัสดุอย่างมีประสิทธิภาพ  การบำรุงรักษาอุปกรณ์  เครื่องมือ  เครื่องจักร  และความปลอดภัยในการทำงาน
1.2.    การกำหนดมาตรฐานฝีมือแรงงาน  หมายถึง  การจำแนกฝีมือแรงงานออกเป็นระดับต่าง ๆ  ตามลำดับความยากง่ายของงาน  โดยแบ่งออกเป็น
    ระดับ  1  หมายถึง  ผู้ที่มีฝีมือและความรู้พื้นฐานในการปฏิบัติงานที่ต้องมีหัวหน้างานช่วยให้คำแนะนำหรือช่วยตัดสินใจในเรื่องสำคัญเมื่อจำเป็น
    ระดับ  2  หมายถึง  ผู้ที่มีฝีมือระดับกลางมีความรู้ความสามารถ  ทักษะและประสบการณ์ในการทำงานการตัดสินใจหรือความรู้สัมพันธ์ยังจำกัดอยู่ในงานที่ตนทำ
    ระดับ  3  หมายถึง  ผู้ที่มีฝีมือระดับสูง สามารถวิเคราะห์  วินิจฉัยปัญหา  รู้ขั้นตอนกระบวนการของงานเป็นอย่างดี สามารถช่วยแนะนำงานฝีมือในระดับต่ำกว่าได้เน้นการใช้หนังสือคู่มือ นำความรู้และทักษะมาประยุกต์  ใช้วัสดุเครื่องมือและหลักการให้สัมพันธ์กับอาชีพโดยเฉพาะการตัดสินใจและเลือกใช้วิธีการที่เหมาะสม
1.3.    การทดสอบมาตรฐานฝีมือแรงงาน  หมายถึง  การทดสอบฝีมือ  ความรู้ความสามารถ  ทักษะ  และทัศนะคติในการทำงานของผู้ประกอบอาชีพตามหลักเกณฑ์กำหนดมาตรฐานฝีมือแรงงาน

2.    ขอบเขต
2.1.    มาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติ  สาขาช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก  แบ่งออกเป็น  3  ระดับ  ได้แก่  ระดับ  1  ระดับ  2  และระดับ  3
2.2.    สาขาช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก  หมายถึง  ผู้ปรับ ประกอบ ติดตั้งและซ่อมแซมอุปกรณ์ของเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก ที่ใช้มอเตอร์ไฟฟ้ามีกำลังไม่เกิน 5.6กิโลวัตต์ (7.5 แรงม้า)หรือมีความสามารถทำความเย็นขนาดไม่เกิน 26.4 กิโลวัตต์ (90,000 BTU/hr.) โดยปฏิบัติงานตรวจดูรูปแบบแผงวงจรทางเดินสายไฟฟ้าหรือส่วนต่าง ๆ เพื่อดูความถูกต้อง วินิจฉัยข้อบกพร่องของอุปกรณ์ทางไฟฟ้าอิเล็กทรอนิกส์ และทางกล ถอดซ่อมชิ้นส่วนอุปกรณ์ที่ชำรุดถ้าจำเป็น 
2.3.    สาขาช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก  ระดับ  1  หมายถึง  ช่างซึ่งมีความสามารถประกอบอาชีพในงานติดตั้งอุปกรณ์ไฟฟ้า เดินสายไฟฟ้า การต่อวงจรไฟฟ้าเครื่องปรับอากาศและอุปกรณ์เดินท่อระบบสารทำความเย็นเครื่องปรับอากาศ
2.4.    สาขาช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก  ระดับ  2  หมายถึง  ช่างซึ่งมีความสามารถประกอบอาชีพในงานตรวจสอบการทำงานทั้งระบบเครื่องปรับอากาศ คือระบบไฟฟ้า และระบบสารทำความเย็น
2.5.    สาขาช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก  ระดับ  3  หมายถึง  ช่างซึ่งมีความสามารถประกอบอาชีพในงานติดตั้ง ตรวจสอบ ควบคุมระบบเครื่องปรับอากาศ การวินิจฉัยหาสาเหตุ
2.6.    การทดสอบมาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติ  ทั้งภาคความรู้และภาคทักษะจะต้องคำนึงถึงเรื่องต่อไปนี้
(1)    ความปลอดภัยในการทำงานด้านสถานที่  ภาวะแวดล้อมและความปลอดภัยส่วนบุคคล
(2)    ความรู้ความเข้าใจพื้นฐานในการปฏิบัติงาน
(3)    วิธีการปฏิบัติงานซึ่งเน้นความถูกต้องและเรียบร้อย
(4)    การเลือกใช้และดูแลรักษาเครื่องมือ  เครื่องจักร  และอุปกรณ์ที่ใช้ในการปฏิบัติงาน
(5)    การเลือกใช้วัสดุอย่างถูกต้อง  เหมาะสมและประหยัด
(6)    ระยะเวลาที่ใช้ในการปฏิบัติงาน
(7)    ผลงานที่สำเร็จ

3.    คุณสมบัติของผู้เข้ารับการทดสอบ
3.1.    ระดับ  1  ผู้เข้ารับการทดสอบต้องมีอายุไม่ต่ำกว่าที่กฎหมายคุ้มครองแรงงาน  และกฎหมายอื่นที่เกี่ยวข้องกำหนด  และ
(1)    มีประสบการณ์เกี่ยวกับสาขาอาชีพช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก  ไม่น้อยกว่า  1  ปี  หรือ
(2)    สถานศึกษารับรองว่าเป็นผู้มีความรู้ไม่ต่ำกว่าระดับ................................(อนุกรรมการกำหนดมาตรฐานฝีมือแรงงานและกำหนดหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการทดสอบมาตรฐานฝีมือแรงงานเป็นผู้กำหนด)  หรือ
(3)    มีหนังสือรับรองจากหน่วยงานที่อบรมหรือดำเนินการฝึกอาชีพในสาขาที่เกี่ยวข้อง
3.2.    ระดับ  2
(1)    มีประสบการณ์เกี่ยวกับสาขาอาชีพช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก  ไม่น้อยกว่า  1  ปี  นับแต่วันที่ได้รับวุฒิบัตรมาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติ  ระดับ  1  หรือ
(2)    ได้คะแนนรวมในภาคความรู้และภาคทักษะในการทดสอบ  ระดับ  1  ไม่ต่ำกว่าร้อยละ  80
3.3.    ระดับ  3
(1)    มีประสบการณ์เกี่ยวกับสาขาอาชีพช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก  ไม่น้อยกว่า  1  ปี  นับแต่วันที่ได้รับวุฒิบัตรมาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติ  ระดับ  2  หรือ
(2)    ได้คะแนนรวมในภาคความรู้และภาคทักษะในการทดสอบ  ระดับ  2  ไม่ต่ำกว่าร้อยละ  80

4.    วุฒิบัตรมาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติ
    ผู้มีสิทธิได้รับวุฒิบัตรมาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติจะต้องผ่านการทดสอบมาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติ  สาขาช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก ในแต่ละระดับ  จะต้องได้คะแนนรวมทั้งภาคความรู้และภาคทักษะไม่ต่ำกว่าร้อยละ  70

5.    ข้อกำหนดการทดสอบ
5.1.    มาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติ  สาขาช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก  ระดับ  1
    ภาคความรู้  ผู้เข้ารับการทดสอบ  ต้องมีความรู้  ความสามารถ  ในเรื่องดังต่อไปนี้
5.1.1.    ระบบและวงจรเบื้องต้นของเครื่องปรับอากาศ
5.1.2.    อุปกรณ์หลักที่ใช้ในวงจรเบื้องต้นของเครื่องปรับอากาศ
5.1.3.    ชนิดและคุณสมบัติของสารทำความเย็นที่ใช้ในเครื่องปรับอากาศ
5.1.4.    ความปลอดภัยเมื่อทำงานกับสารทำความเย็นของเครื่องปรับอากาศ
5.1.5.    การใช้สารทำความเย็นที่ไม่เป็นภัยต่อธรรมชาติและสภาวะแวดล้อม
5.1.6.    ความปลอดภัยในการปฏิบัติงานเกี่ยวกับไฟฟ้า
5.1.7.    หน่วยวัดของระบบต่าง ๆ ที่ใช้ในเครื่องปรับอากาศ
5.1.8.    วงจรไฟฟ้าแบบอนุกรมและแบบขนานอย่างง่าย
5.1.9.    ใช้และดูแลรักษาเครื่องมือในงานเกี่ยวกับเครื่องปรับอากาศ
ภาคทักษะ ผู้เข้ารับการทดสอบ ต้องมีความสามารถปฏิบัติงาน ในเรื่องต่อไปนี้
5.1.10.    ใช้เครื่องมือต่าง ๆ ในการตัด ปรับแต่ง ขยาย บานแฟลร์และดัดท่อทองแดง
5.1.11.    เลือกงานเชื่อมใช้งานได้อย่างถูกต้อง เหมาะสมกับงาน
5.1.12.    เชื่อมประสานท่อทองแดงกับท่อทองแดง ทองแดงกับเหล็ก เหล็กกับเหล็ก ได้โดยไม่รั่ว
5.1.13.    ช่วยติดตั้ง รวมทั้งการเดินท่อสารทำความเย็น และท่อน้ำทิ้งของเครื่องปรับอากาศ
5.1.14.    บำรุงรักษาเครื่องปรับอากาศ
5.1.15.    เดินสายไฟโดยใช้เข็มขัดรัดสายไฟและร้อยท่อ
5.1.16.    ใช้อุปกรณ์ขั้วต่อสาย ตัดต่อสาย และบัดกรีสายไฟ
5.1.17.    ต่อวงจรไฟฟ้าเครื่องปรับอากาศ
5.1.18.    ใช้เครื่องมือวัดทางไฟฟ้า อุณหภูมิ ความดัน ขนาด และความยาวได้
5.2.    มาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติ  สาขาช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก  ระดับ  2
    ภาคความรู้  ผู้เข้ารับการทดสอบ  ต้องมีความรู้  ความสามารถ  ในเรื่องดังต่อไปนี้
5.2.1.    การทำงานของอุปกรณ์ที่ใช้ในเครื่องปรับอากาศเป็นอย่างดี
5.2.2.    หน่วยระบบเมตริก ระบบอังกฤษ และระบบเอสไอ (S.I.) สามารถนำ   มาประยุกต์ใช้ด้วยกัน
5.2.3.    การอ่านแบบเครื่องกลอย่างง่าย
5.2.4.    ความปลอดภัยในการทำงานและการปฐมพยาบาลผู้ที่ได้รับอุบัติเหตุ
5.2.5.    กฎข้อบังคับในการเดินสายไฟของการไฟฟ้านครหลวงและการไฟฟ้าส่วนภูมิภาคที่สัมพันธ์กับระบบไฟฟ้าในเครื่องปรับอากาศ
5.2.6.    สัญลักษณ์ทางไฟฟ้า อ่านแบบและวงจรทางไฟฟ้า
5.2.7.    กำหนดขนาดของสายไฟฟ้า เพื่อใช้งานได้อย่างเหมาะสม
5.2.8.    ระบบควบคุมทางไฟฟ้าของเครื่องปรับอากาศ
ภาคทักษะ ผู้เข้ารับการทดสอบ ต้องมีความสามารถปฏิบัติงาน ในเรื่องต่อไปนี้
5.2.9.    ตรวจหาสาเหตุ วัดข้อขัดข้องและแก้ไขเครื่องปรับอากาศ
5.2.10.    ตัดต่อ ดัด และเชื่อมประสานเข้ารูปของท่อทองแดงขนาดต่าง ๆ ที่ใช้ประกอบในเครื่องปรับอากาศ
5.2.11.    ติดตั้งส่วนประกอบและอุปกรณ์ของเครื่องปรับอากาศ
5.2.12.    ตรวจหารอยรั่ว ทำสุญญากาศ และบรรจุสารทำความเย็นในเครื่องปรับอากาศ
5.2.13.    ใช้เครื่องวัดไฟฟ้าแบบต่าง ๆ
5.2.14.    เดินสายไฟฟ้า 1 เฟส (Phase) และ 3 เฟส (Phase) ที่ใช้ในเครื่องปรับอากาศ
5.2.15.    ตรวจสอบ ติดตั้งอุปกรณ์ไฟฟ้าและระบบควบคุมของเครื่องปรับอากาศ
5.3.    มาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติ  สาขาช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก  ระดับ  3
    ภาคความรู้  ผู้เข้ารับการทดสอบ  ต้องมีความรู้  ความสามารถ  ในเรื่องดังต่อไปนี้
5.3.1.    ชิ้นส่วนเครื่องปรับอากาศ ขนาดไม่เกิน 7.5 แรงม้า
5.3.2.    วิธีอ่านแบบและตีความในแบบพิมพ์เขียว
5.3.3.    วิธีการเขียนแบบร่าง เพื่อแสดงแผนผังเครื่องปรับอากาศ
5.3.4.    วิธีการประกอบติดตั้งระบบท่อสารทำความเย็นที่ใช้ในเครื่องปรับอากาศ เช่น
5.3.4.1.    เดินท่อเพื่อให้สารทำความเย็นและน้ำมันหล่อลื่นไหลวนเวียนในระบบได้ถูกต้อง
5.3.4.2.    เดินท่อเพื่อป้องกันไม่ให้สารทำความเย็นเหลวเข้าไปในทางดูดและทำอันตรายต่อคอมเพรสเซอร์
5.3.4.3.    เดินท่อเพื่อเฉลี่ยสารทำความเย็นเพื่อให้แผงทำความเย็น (Evaporator) ตั้งแต่ 2 ตัวขึ้นไป
5.3.4.4.    การเลือกหรือเปลี่ยนขนาด และความยาวของแคปปิลลารี่ทิ้วป์ จากตารางเปรียบเทียบ
5.3.5.    วิธีการหุ้มฉนวนท่อเย็นและการบุฉนวนของท่อส่งลมเย็น ตลอดจนการป้องกันไม่ให้ความชื้นกลั่นตัวเป็นหยด รู้วิธีอุดรอยต่อตามผนังและตามที่แขวนหรือยึดท่อ
5.3.6.    การขยายตัวและหดตัวของท่อ และการแขวนหรือยึดท่อ
5.3.7.    วิธีการลดการสั่นสะเทือนและเสียงรบกวนที่เกิดขึ้นจากการทำงานของเครื่องปรับอากาศ
5.3.8.    สัญลักษณ์สากลของอุปกรณ์เครื่องปรับอากาศ
5.3.9.    หลักการติดตั้งและซ่อมบำรุงเครื่องปรับอากาศ
5.3.10.    อุปกรณ์และหลักการทำงานของระบบควบคุมต่าง ๆ ที่อยู่ในเครื่องปรับอากาศ
5.3.10.1.    การวิเคราะห์และแก้ไขข้อบกพร่องที่เกิดจากเอ็กซ์แพนชั่นวาล์วและแคปปิลลารี่ทิ้วป์
5.3.10.2.    วิธีการปรับและการตั้งความแตกต่างของช่วงการทำงานอุปกรณ์ควบคุมความดัน
5.3.11.    หลักการและวิธีการหล่อลื่นอุปกรณ์ในระบบเครื่องปรับอากาศ
5.3.11.1.    วิธีส่งน้ำมันหล่อลื่นไปเลี้ยงส่วนที่เคลื่อนที่ในคอมเพรสเซอร์
5.3.11.2.    ชนิดและคุณสมบัติของน้ำมันหล่อลื่นคอมเพรสเซอร์
5.3.12.    การใช้เครื่องมือวัดต่าง ๆ ที่ใช้ในเครื่องปรับอากาศ
5.3.12.1.    ความหมายของอุณหภูมิกระเปาะเปียก อุณหภูมิกระเปาะแห้ง และความชื้นสัมพัทธ์
5.3.12.2.    หน่วยวัดปริมาณความร้อน อัตราการไหลของมวล อัตราการไหลของปริมาตร ความเร็ว และปริมาณความชื้นในอากาศ
5.3.12.3.    การหาสาเหตุข้อขัดข้องและ หรือ ผิดพลาดที่คล้ายกันของอุปกรณ์ควบคุมแรงดัน และอุปกรณ์ควบคุมอุณหภูมิ
2.3.13    หลักความปลอดภัยในการปฏิบัติงาน
5.3.12.4.    วิธีการตั้งค่ากระแสไฟฟ้าขณะเริ่มเดินเครื่องปรับอากาศ
5.3.12.5.    การเลือกขนาดของสายไฟฟ้ากำลังและสายไฟฟ้าควบคุมตามมาตรฐานการไฟฟ้านครหลวง  
5.3.14.    มาตรฐานของขนาดการทำความเย็น
5.3.15.    ผลกระทบของสารเจือปนในสารทำความเย็น เช่น น้ำมัน ความชื้น หรือแก๊สที่ไม่สามารถควบแน่น
5.3.16.    องค์ประกอบที่มีผลต่อสมรรถนะของคอนเดนเซอร์แบบครีบ เช่น อัตราการไหลของลม พื้นผิวถ่ายเทความร้อน
5.3.17.    การทำความเย็นด้วยระบบน้ำยา (Direct Expansion Valve) และระบบน้ำเย็น (Chilled Water)
5.3.18.    ฟลัด เอ็กซ์แพนชั่นวาล์ว (Flooded Expansion Valve) และไดเร็กซ์เอ็กแพนชั่นวาล์ว (Direct Expansion Value)
5.3.19.    พื้นผิวถ่ายเทความร้อนผ่านชั้นตัวนำความร้อนลำดับต่าง ๆ (ปฐมภูมิ และทุติยภูมิ)
5.3.20.    หลักการทำงานของมอเตอร์ไฟฟ้าหนึ่งเฟส และ สามเฟส (Single/Three Phase Motor)
5.3.21.    การคำนวณหาความเร็วรอบของมอเตอร์
5.3.22.    การต่อมอเตอร์หลายความเร็ว
5.3.23.    การคำนวณหากำลังไฟฟ้าของมอเตอร์
5.3.24.    การคำนวณหาค่าใช้จ่าย ค่ากระแสไฟฟ้าที่เครื่องปรับอากาศใช้
5.3.25.    การประหยัดพลังงานไฟฟ้า
ภาคทักษะ ผู้เข้ารับการทดสอบ ต้องมีความสามารถปฏิบัติงาน ในเรื่องต่อไปนี้
5.3.26.    ควบคุมและติดตั้งเครื่องปรับอากาศตามแบบที่กำหนด
5.3.27.    วินิจฉัยข้อขัดข้องอุปกรณ์ ซ่อมและปรับแต่งอุปกรณ์ของเครื่องปรับอากาศ
5.3.28.    วินิจฉัยหาสาเหตุและตรวจซ่อมข้อขัดข้องทางระบบไฟฟ้าและระบบควบคุมทั้งชนิดธรรมดาและอิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้ในเครื่องปรับอากาศ
5.3.29.    ใช้เครื่องมือและเครื่องวัดที่ใช้ในงานเครื่องปรับอากาศ